West Maleisie: zon, zee en torens

Op 2 december stappen we om 9.00 in een minivan naar Buttersworth. De stopover in Hat Yai, waar het volhangt met gele vlaggen en demonstranten, verloopt redelijk vlekkeloos. Helaas belanden we op de achterbank van de tweede minivan. We zijn er allang achter dat de Aziaat niet verder denkt dan zijn eigen lengte, maar dit spant de kroon. Het plafond van de minivan is verlaagd boven de achterbank (waar je het meest stuitert). Super handig, continue je hoofd stoten.. De grensovergang naar Maleisie gaat ook prima. Al hebben mede-passagiers het lastiger. De Thai doen flink moeilijk over 1 night overstay, ookal is dit te wijten aan een gecancelde vlucht door de demonstratie. Om 22.00 komen we aan in Buttersworth en checken in in hotel Pearl View. We drinken een drankje op het terras en ontdekken het aardige/gezellige karakter van de Maleisier.

De volgende ochtend nemen we de taxi en ferry naar Georgetown. De taxichauffeurs blijken net zo praatgraag als de waiters en vertellen ons ronduit over de bevolkingssamenstelling (uit mijn hoofd: 20% chinees & buddhist & business, 5% indier & hindu & taxi/restaurant/beetje business, rest Malei & moslim & lui) en politieke situatie van Maleisie. Ook horen we meer over de lokale specialiteit: nasi kandar. Klinkt goed, dus checken we snel in in hotel Continental en gaan op zoek naar een "nasi kandar" lunchtent. Alles blijkt dicht te zijn..erg vreemd. Onze redding van de hongerklop is een 24 jam (24 uur open) Indier, waar we een heerlijke chicken tikka eten. We sluiten de dag af met een beetje internetten, biertje bij een of andere rastafari en Margaritha's op een terrasje bij "le garage".

4 december gaan we sightsee'en. Georgetown schijnt de twee na mooiste stad van Maleisie te zijn, dus dat belooft wat. We zien een leuke Chinese tempel, maar de rest is dicht of vervallen. Georgetown is toch niet zo impressive als beschreven. Logisch dat het de World Heritage lijst niet gehaald heeft. Het is 40 graden, dus trekken we ons snel terug bij een Japanse boekhandel om thee te drinken. Ian geeft het op en gaat terug naar het hotel. Ik doe nog even een rondje Clocktower en loop langs de zee/baai terug. Als tikka-junkies gaan we 's avonds naar restaurant "Kashmir", om meer meer meer Tandori te eten.

Op 5 december nemen we om 14.30 ferry naar Buttersworth, dan de bus via Alor Star en Kuah Kedah naar Lankawi. We komen om 19.30 aan op Cedang Beach en gaan op zoek naar een hotel. Na een lange queste vinden we een leuk huisje op het strand: Malistar Bungalows oid. En jawel, bij het "resort" is een Indiaas restaurant. Wederom genieten we van Paneer Tikka en Claypot Mutton. We sluiten de avond af met een Singapore Sling op het strand.

6 december blijkt een ongeluksdag. De ochtend begint met: 1. geen kadootje in mijn schoen, 2. een slecht ontbijt met nog slechtere koffie bij de Breakfast Bar... Daarna gaan we naar een aquarium. Het is niet heel bijzonder. Het meest bijzondere was de "elephant man" (Elephantitus) die er rond liep. Gedesillusioneerd strijken we neer bij een warung en wat krijgen we voorgeschoteld... Onze eerste nasi kandar!! Dit is de eerste keer dat we van ons Indiase dieet afwijken en het is heerlijk! Om in de mood te blijven, proberen we een Maleisische massage. Gillend worden we onder handen genomen door deze Maleisische dames. Om bij te komen drinken we een drankje voor ons huisje op het strand en komen erachter dat Ians schoenen zijn verwisseld met Crocs. Soms sporen mensen echt niet... Dus niet raar opkijken als je Ian in NL ziet rondlopen op felgroene Crocs.

De volgende dag gaan we eerst even nieuwe schoenen kopen. Daarna voor het eerst naar het strand. We verbazen ons over de vele Indiers op bananen en hun cameraskills (filmen van bikini's). Ons strandje blijkt toch minder idillisch dan verwacht. Dan maar naar de Babylon rastabar.

De laatste dag in Langkawi genieten we (eindelijk) van een lekkere muesli en koffie bij Red Tomato. We nemen de taxi naar de ferry en een koffie bij Starbucks. Daar vinden we de ontdekking van de eeuw: de french press & vers gemalen koffie. Dit betekent een verademing in de Aziatische ochtend: NOOIT MEER NESCAFE OF ANDERE SLAPPE KOFFIE DREK. Om 14.00 nemen we de ferry naar Kuah Kedah, de bus vanuit Alorstar via B'worth naar Ipoh - waar we om 22.00 aankomen -. Een aardige Indiase busdriver brengt ons naar ons budget hotel. Ian kan zijn lol op: 1. hij vindt een kakkerlak in de kamer, 2. een ladyboy swaffelt hem met zijn/haar borsten, 3. ian "ik weet percies waar het is" kan de weg niet vinden & wil nergens anders eten dan "dat tentje met het carlsberg logo wat we zagen vanuit de bus", 4. de sfeer wordt grimmiger, 5. uiteindelijk vinden we het tentje en eten dubieuze vissoep en massalakip. Zijn enige lichtpuntje: carlsberg.

9 december nemen we, na veel zoeken in de hitte, de bus naar Kuala Lumpur (KL). We checken in in het Legend hotel en nemen de monorail om een beetje rond te kijken. Voor het eerst zien we de Petrona Twin Towers. Wat zijn ze prachtig! We kunnen onze ogen niet van de torens afhouden. Het lijken wel raketten die op het punt staan om gelanceerd te worden. Less is more komt hier volledig tot zijn recht. Het zijn simpel ogende stalen constructies, die prachtig wit zijn uitgelicht en de skyline van KL volledig domeren. Voorproefje: http://cache.virtualtourist.com/4004930-Petronas_Twin_towers_at_night-Kuala_Lumpur.jpg .

De volgende dag hangen we rond we in de malls bij Bangsar en eten heerlijke Beef Rendang bij een indonesisch restaurant op de hoek (op naar de volgende verslaving). Op 11 december veranderen we van hotel. Astrid is namelijk aangekomen en we willen natuurlijk zo dicht mogelijk bij elkaar in de buurt zitten. Wij zitten in "the Zon" en gaan Astrid ophalen in "Traders". Het verschil mag er zijn: wat een uitzicht op de Petronas! We vinden Astrid niet in het hotel, maar in de KLCC mall (helemaal niet verwonderlijk).. Gezellig borrelen op het terras, dineren bij hetzelfde "Beef Rendang" restaurant en daarna ons eerste wijntje sinds heel lang op het rooftop terras van het Traders hotel. Wat is het leuk om Astrid weer te zien!

Op 12 december is Astrid jarig. We gaan naar chinatown en "indiatown". Bezoeken verschillende rooftops (Mandarin Oriental, Maya), maar belanden uiteindelijk op een van de vele KLCC terrasjes. De volgende dag is het tijd voor travel planning. Dit betekent veel te lang internetten en op en neer naar het puduraya busstation met metro. 's avonds gaat Ian los met zijn camera op de Petronas Towers en genieten wij van heerlijke salades en witte wijn op een terrasje. Op 14 december is treffen we Sander ('s ochtends geland) en astrid op puduraya bus station en vertrekken we naar Pankor. We zitten in het Pankor Island Beach Resort. Het resort is heel relaxed (maar een beetje tuttig) en heeft een super mooie prive baai. De dagen op Pankor bestaan uit relaxen, zwemmen, aangespoelde zeekomkommers bekijken, zeepaardjes vissen in de branding, veel mannenhumor en gezelligheid. Onze snorkeltrip op 18 december spant de kroon. Met zwemvest, snorkel en duikbril in de hand zitten we opgewonden in een speedbootje op weg naar de veelbelovende snorkelstek. We zijn de baai nog niet uit en stoppen al. Om de hoek ziet het oranje van Japanners in zwemvesten afgezet door speedboten bemand met local hero's. De Japanners hebben een andere definitie van snorkelen: je staat tot kniehoogte in het water met een zak oud brood/kroepoek in de hand, iedere 2 minuten gooi je een hand brood/kroepoek in het water, buk je en steek je je duikbril in het water om de vissen te bekijken die je brood/kroepoek opeten, als er teveel vissen op je afkomen ren je gillend het water uit. Wij schudden van nee en smeken om de volgende snorkelspot. Al snel komen we aan in een volgende baai. Donker groen water... hmmm. "Coral is over there", belooft onze local hero met priemende vinger voordat hij het water induikt en bovenkomt met een zwarte spuitende zeekomkommer. "Nice", horen wij Astrid en Sander zeggen. Om het spel niet te breken duiken wij hem achterna. Pankor blijkt een waar zeekomkommer en zeeegel paradijs. Outstanding. Op de terug weg zijn we op vriendelijk verzoek van ook nog even tussen de Japanners gedoken. Onze brood/kroepoekzakken waren nog niet leeg.

Op 19 december reizen wij af naar het zuiden en Astrid & Sander naar het noorden, boehoe. We nemen de ferry naar Lumut, de bus naar Ipoh, stappen over in Kuala Lumpur en komen na 12 uur aan in Melaka (hotel Puri). Pfff.. De volgende ochtend slenteren we rond in het roze Melaka, wat de mooiste stad van Maleisie schijnt te zijn. Het is een leuk koloniaal stadje met Nederlandse invloeden (o.a. het Stadhuys en windmolens). Vooral 's avonds is het sfeervol, als alles rood is uitgelicht. Melaka is behalve mooi ook erg heet, dus we besluiten naar de bioscoop te gaan en kijken "the day the earth stood still".

De 21e is het alweer tijd om te vertrekken naar KL. Dit keer zitten we in hotel Grand Continental. Bij het inchecken komen we erachter dat we alle waardevolle papieren en passen zijn vergeten in de kluis van hotel Puri (Melaka). Ahhhhhhh. Gelukkig kunnen we een taxipickup regelen voor 40 euro (in A'dam waren we denk ik 10 keer zeveel kwijt geweest) en om 19.00 hebben we alles weer terug. Onze laatste dag in Maleisie sluiten we af met een diner in het revolving restaurant in de KL Tower. Dit is echt super: wat een uitzicht!! Rara waarop..