Nepal : "I'm loving it!"
Door: Ian
Blijf op de hoogte en volg Laura
03 November 2008 | Nepal, Kathmandu
Na het vertrek vanuit varanasi komen we aan in kathmandu. Als we uit het vliegtuig komen nemen we meteen een aangename temperatuur waar. Nepal heeft in tegenstelling tot India een heel prettig klimaat, bijna nederlands als in voorjaar een welkome verassing dus.
We hadden door alle perikelen in varanasi geen tijd gehad om iets te boeken in kathmandu alwaar we al snel spijt van kregen bij aankomst in het eerste hotel. Nepali roepies zijn 100 x minder waard dan euro's, maar de prijzen zijn hier een stuk hoger dan in India en zelfs vaak op NL level. Het eerste hotel waar we binnen stappen is na inspectie van de kamer gewoonweg te lelijk / goor / klein en zeker voor 30 dollar per nacht. Als we meerdere hotels afgaan ervaren we dat Nepal gewoonweg een stuk duurder is dan dat we tot dan toe gewend zijn. Je krijgt niks en je betaald gewoonweg veel te veel.
Eindelijk komen we bij hotel courtyard aan en we nemen de goedkoopste kamer van het hotel welke nog steeds 50 dollar per nacht kost. Als laura de kamer inspecteerd komt ze instemmed terug met de opmerking: "At least they manage to keep it clean here!". We besluiten deze kamer te nemen, maar hadden nog niet door met welke types we te maken hadden van het hotel. Zijn naam is Pujan "I'm loving it!" en haar naam was Michelle en kwam in tegenstelling tot haar wederhelft uit the US. Pujan had als lijfspreuk de reclame slogan van McDonalds overgenomen en zei om de haverklap: "I'm loving it!". Michelle leek rechtstreeks uit de "Enge griemas sekte" gestapt te zijn, en tevens de scepter daar te zwaaien, en keek ons aan met een enigzins waanzinnige blik zoals alleen sekte volgelingen kunnen hebben.
Ze waren beiden een beetje (nogal) eng, hij had beter Gui kunnen heten, wat zoiets als boter betekent en zei zoiets als dominatrix Mic-hell-e. Wat een stel! We werden uitgenodigd door hen om met enkele andere gasten wat te gaan eten in een restaurant in de buurt, maar niet voordat we geupgrade werden naar de luxe suite van het hotel. Volgens Laura, ik zou niet weten hoe ze het wist, moesten we eerst door de - ze zijn ok ballotage commissie - voordat we de kamer sleutel kregen, vreemd en een hoog x-files gehalte.
We gaan eten en Gui hangt al gauw over mij en Lau heen: "laura, you're so beautifull, I'm loving it!", zij kijkt mij intussen hongerig aan met haar waanzinnige blik. Mijn god, waar zijn we nu weer belandt.
Als we vluchten naar het hotel en zorgen dat alle sloten goed dicht zitten kunnen we gaan slapen. De volgende dag wordt ik wakker met een enorme kater, auw, iets te veel van de Nepali wine gedronken (rijstbocht, heel sterk en dodelijk op de korte afstand). Pujan komt ook aan met een kater. Ik vertel hem dat het iets te veel is en hij antwoord met, juist: "I'm loving it!".
Die middag informeren we over de treks die te doen zijn en we besluiten de annapurna trek te gaan doen.
We hopen dat alles iets beter is in Pokhara en vertrekken die kant op per bus. Een leuke reis langs, bus wrakken diep in het ravijn van de ongelukkigen die het niet gehaald hebben, erg fijn allemaal.
Eindelijk aankomst in het basecamp hotel in pokhara.
We hadden door alle perikelen in varanasi geen tijd gehad om iets te boeken in kathmandu alwaar we al snel spijt van kregen bij aankomst in het eerste hotel. Nepali roepies zijn 100 x minder waard dan euro's, maar de prijzen zijn hier een stuk hoger dan in India en zelfs vaak op NL level. Het eerste hotel waar we binnen stappen is na inspectie van de kamer gewoonweg te lelijk / goor / klein en zeker voor 30 dollar per nacht. Als we meerdere hotels afgaan ervaren we dat Nepal gewoonweg een stuk duurder is dan dat we tot dan toe gewend zijn. Je krijgt niks en je betaald gewoonweg veel te veel.
Eindelijk komen we bij hotel courtyard aan en we nemen de goedkoopste kamer van het hotel welke nog steeds 50 dollar per nacht kost. Als laura de kamer inspecteerd komt ze instemmed terug met de opmerking: "At least they manage to keep it clean here!". We besluiten deze kamer te nemen, maar hadden nog niet door met welke types we te maken hadden van het hotel. Zijn naam is Pujan "I'm loving it!" en haar naam was Michelle en kwam in tegenstelling tot haar wederhelft uit the US. Pujan had als lijfspreuk de reclame slogan van McDonalds overgenomen en zei om de haverklap: "I'm loving it!". Michelle leek rechtstreeks uit de "Enge griemas sekte" gestapt te zijn, en tevens de scepter daar te zwaaien, en keek ons aan met een enigzins waanzinnige blik zoals alleen sekte volgelingen kunnen hebben.
Ze waren beiden een beetje (nogal) eng, hij had beter Gui kunnen heten, wat zoiets als boter betekent en zei zoiets als dominatrix Mic-hell-e. Wat een stel! We werden uitgenodigd door hen om met enkele andere gasten wat te gaan eten in een restaurant in de buurt, maar niet voordat we geupgrade werden naar de luxe suite van het hotel. Volgens Laura, ik zou niet weten hoe ze het wist, moesten we eerst door de - ze zijn ok ballotage commissie - voordat we de kamer sleutel kregen, vreemd en een hoog x-files gehalte.
We gaan eten en Gui hangt al gauw over mij en Lau heen: "laura, you're so beautifull, I'm loving it!", zij kijkt mij intussen hongerig aan met haar waanzinnige blik. Mijn god, waar zijn we nu weer belandt.
Als we vluchten naar het hotel en zorgen dat alle sloten goed dicht zitten kunnen we gaan slapen. De volgende dag wordt ik wakker met een enorme kater, auw, iets te veel van de Nepali wine gedronken (rijstbocht, heel sterk en dodelijk op de korte afstand). Pujan komt ook aan met een kater. Ik vertel hem dat het iets te veel is en hij antwoord met, juist: "I'm loving it!".
Die middag informeren we over de treks die te doen zijn en we besluiten de annapurna trek te gaan doen.
We hopen dat alles iets beter is in Pokhara en vertrekken die kant op per bus. Een leuke reis langs, bus wrakken diep in het ravijn van de ongelukkigen die het niet gehaald hebben, erg fijn allemaal.
Eindelijk aankomst in het basecamp hotel in pokhara.
-
03 November 2008 - 09:27
Jan:
He leuk om weer eens iets van jullie te horen. Betekent in ieder geval dat jullie de trek overleefd hebben! Ben erg benieuwd naar jullie verhalen
xxx
-
03 November 2008 - 10:05
Stephan:
He Lau en Ian,
erg herkenbaar allemaal! Ik kan me de gezellige bakkerijtjes in Kathmandu weer helemaal voor de geest halen. Maar 50 Dollar voor een hotel??? Voor 15 Dollar heb je de beste suites daar! De Annapurna Circuit trek is ZEKER de moeite waard. Geniet ervan! P.S. ik ga op m'n gemak ook even jullie India verhalen nalezen...
Groet,
Stephan -
03 November 2008 - 10:12
Nikkie:
super leuk verhaal -> i'm loving it..;) -
03 November 2008 - 10:26
Tommy:
He kerel, niet met van die engerds om gaan hoor ;>) ... gister hier een goed feest gehad met zo'n 40 man ... phieu.. gelukkig is het achter de rug. Ook voor de buren ... ff wat onrust gehad ... ach ja, maar ze begonnen al om 21.30 te zeiken. Laat maar, de mensen gelijk geven en lekker weer verder slapen :>)... goed te lezen dat jullie je zwaar vermaken en een heel stuk wereldwijzer worden ;>))... ik zou zeggen je bent nu wel wereldwijs genoeg geworden. Kom maar weer terug ;>).... de 22ste nov. mannen dag. We gaan bowlen. Nou kerel mochten we je kunnen overhalen met een potje bowlen of India/Nepal laat maar weten. :>)))
Laterssssssssssssss -
03 November 2008 - 11:49
Claudia:
Wat een prachtig verhaal, fijn van die freaks om je heen! Goede te horen dat jullie het overleefd hebben!
xxx -
03 November 2008 - 12:33
Mirjam:
He Laura,
leuk de verhalen te lezen. Als je nog een goede gids in Pokhara nodig hebt, vraag dan naar: padam adhikari (gpadhikari92@yahoo.com
Succes met hiken! Overigens is raften ook de moeite waard:)!
Groeten,
Mirjam -
03 November 2008 - 13:12
Maria:
Ha, eindelijk weer nieuws van onze ontdekkingsreizigers. Gaat allemaal wel goed daar,zo te horen en jullie maken iig genoeg spannends mee :). Hoop dat het volgende bericht weer gauw volgt.
Heel veel liefs van het thuisfront!! -
03 November 2008 - 17:49
Doreth:
Hallo Laura en Ian.Wat ben ik blij iets van jullie te horen. Wij vroegen ons al af of jullie het spoor van de legendarische sneeuwpanter volgden,maar gelukkig jullie zitten in een lieflijk hotel van de Adams family als ik het wel heb.I'am loving it.Ben benieuwd naar jullie vogende stop.Wij genieten erg van jullie verhalen en ik zou zeggen: neem een lekkere zoute haring op je kater Ian,dat helpt altijd. Veel liefs van jullie jaloerse ouders en stort niet in een ravijn. -
04 November 2008 - 10:18
Vincent:
Jullie leven nog :) Fijn om te horen.. Leuk verhaal weer !
Have fun!
X
-
05 November 2008 - 18:15
Ilse:
Haloa!
Grappig verhaal weer! En herkenbaar! Kan me alleen die prijzen niet echt herinneren, volgens mij betaalden wij een paar euro voor een kamer. Okee, daar kreeg je dan wel een kakkerlak gratis bij ;-) Geniet van de trek, is echt supergaaf. Pokhara is erg relaxed, wij hebben daar ge-sky-dived, was echt mooi! Hebben jullie al geraft? Bote kosi rivier is heel gaaf, wij hebben 2 dagen gedaan met overnachting in The Last Resort, was echt heel erg mooi! En daar kan je bungee jumpen boven een mega diepe gorge! :-)
Liefs Ilse. -
05 November 2008 - 18:25
Lizet:
Leuke verhalen, nog veel plezier!
groetjes,Lizet -
21 November 2008 - 19:48
Martine:
he hoi!
leuk hoor al die verhalen. hoorde dat ian zijn duikbrevet heeft gehaald, jij ook laura? stoer man!ik heb het ook een keer gedoken.Al hyperventilerend heb ik leuke visjes gezien met verassende kleurtjes, hahaha. er zijn nu elke leuke docu's over india op tv. zo zijn we toch nog een beetje bij jullie.veel plezier
x martine -
05 December 2008 - 08:41
Tom:
He Ian,
Tijdje niets van jullie gehoord. Hoe staat het ermee. Nog wat van Mumbai mee gekregen? Laat ff wat horen. Hoeft niet een heel verlag hoor. Een soort van voetbal verslag op zijn Johan Cruijfs mag ook. Gewoon een just to have and to hear...
Ciao bello -
27 December 2008 - 14:53
Michael:
Haha leuk verhaal, leuk om weer wat van jullie reisverhalen te lezen. gelukkig hebben jullie het allemaal overleefd:P
Veel plezier nog!
x
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley