India; everything has it's price
Door: Ian
Blijf op de hoogte en volg Laura
09 Oktober 2008 | India, Jodhpur
28 september
Ik ervaar vandaag voor het eerst de nadelen van het 3e gebaar welke we in Europa niet kennen ... Tieke tieke. Wij kennen het schudden van nee en ja, zij hebben een soort tussenvorm. van voren lijkt het alsof ze hun hoofd opzij heen en weer schudden. Het gebaar heeft vele vormen, maar de meest eenvoudige uitleg van dit gebaar is; forget about it (ik zeg geen nee! maar heb je me ja horen zeggen?). Dit werkt nogal verwarrend als iemand ja zegt en dit begeleid met tieke tieke en al helemaal als iemand Ja zegt en schudt op de tieke tieke manier.
We hebben de vorige dag een trip gepland naar fort kumbalgarh en chaumukha tempel om vervolgens te eindigen in Jodhpur. Een nieuwe A/C taxi met engelssprekende chauffeur voor 2200 Rs (hier adverteerden ze mee). Na veel ge-tieke tieke en Ja toezeggingen konden we vandaag kennismaken met het krot van de weg zonder A/C en de vreselijkste hindu, voorzien van leren baseball-hat met de tekst: New Yurk (geen spelfout van mij) raiders, van deze contreien die, op "No" na, geen woord engels sprak.
Sir, Mam, we cannot arrange this for 2200 Rs. Wij : Yes! You said so yesterday. Hij: You can have my car if anyway on the street bring you for this price! Af en toe is dit land met zijn mensen zooooo vermoeiend. Na een tijdje onderhandelen gaan we voor 25oo Rs op weg maar eerst flip ik natuurlijk de pan uit tegen die etter die nog nooit een directe nederlander gezien heeft. Laura heeft werkelijk waar die arme man moeten sussen, die begreep er helemaal niks meer van.
Les 1: nooit tegen een Indier uitvallen, want ze begrijpen er geen ruk van en schieten, of in een eindeloze "smile your my best friend" loop, of in een "cell shock". Handig om te weten.
We gaan met een noodvaart tussen de koeien, kamelen en Sari's door naar het fort. Als we daar aankomen gaan we door de extreme hitte naar boven en beklimmmen het fort. Fort Kumbalgarh heeft de 2 na langste muur van de wereld, uiteraard na de chinese muur. De muur is 36 km lang en kun je zien vanaf het fort. Het fort heeft naast de functie van fort ook enkele tempels en scholings faciliteiten, het is gebouwd om langere tijden in te verblijven.
Hierna vertrekken we naar de Jain tempel chaumukha Mandir in Ranakpur. Deze tempel is gemaakt van hagelwit marmer en wordt gestut door 1444 pilaren welke allemaal verschillen.
We bezichtigen deze onwaarschijnlijk mooie tempel en maken er foto's. Als we besluiten om een rondje om de tempel te maken kruizen we het pad van een grote troep "black faced monkeys" (eigenlijk heten ze: Southern plains gray langur, maar we houden het simpel hier). Het leken er in het begin maar een paar te zijn, maar ineens worden we omringd door meerdere van deze apen.
Een andere tourist baant zich een weg door de troep en wordt bekogeld met stenen door deze roede apen. Wij kunnen daardoor rustig doorlopen, erg fijn.
Na deze tempel vertrekken we naar de plaats Jodhpur alwaar deze dag zou eindigen.
Ik had al het verkeer in Delhi meegemaakt, maar nog niet echt het rijgedrag van de Indier op de snelweg, of zoals het bij ons zou heten 80 km weg. Om in te halen geldt de volgende (natuur)wet. Diegene welke de meest irrationele signalen uitzendt (chicken game) gaat voor.
Voorbeeld: Je haalt een vrachtwagen in maar ziet dat er op de andere helft ook een vrachtwagen jouw kant op komt, je toetert, laat groot licht zien en slingert de weg een beetje op, net alsof je niet op zit te letten. Het gevolg; de vrachtwagen naast je in de remmen, de vrachtwagen voor je in de remmen en jij op het laatste moment naar links (men rijdt hier links), Lau en ik een hartverzakking ... maar na 20 inhaal manouvres raak je er gewend aan.
We stoppen af en toe bij een Dhabba en we komen er al snel achter dat onze taxi chauffeur een dure smaak heeft, maar uiteraard op onze commisie het er lekker van neemt.
Als we weer in de auto zitten en laura op een gegeven moment gaapt, zegt de chauffeur: chai, mam? (thee, mevrouw?). We besluiten op dit aanbod in te gaan en komen bij een tentje waar we behandeld worden als koningen, lijkt het. Als we afrekenen blijkt waarom, 150 Rs voor een kop chai (normaal 10 Rs.), welke we niet betalen.
Eindelijk komen we aan bij het hotel in Jodhpur na een drukke reisdag.
Ik ervaar vandaag voor het eerst de nadelen van het 3e gebaar welke we in Europa niet kennen ... Tieke tieke. Wij kennen het schudden van nee en ja, zij hebben een soort tussenvorm. van voren lijkt het alsof ze hun hoofd opzij heen en weer schudden. Het gebaar heeft vele vormen, maar de meest eenvoudige uitleg van dit gebaar is; forget about it (ik zeg geen nee! maar heb je me ja horen zeggen?). Dit werkt nogal verwarrend als iemand ja zegt en dit begeleid met tieke tieke en al helemaal als iemand Ja zegt en schudt op de tieke tieke manier.
We hebben de vorige dag een trip gepland naar fort kumbalgarh en chaumukha tempel om vervolgens te eindigen in Jodhpur. Een nieuwe A/C taxi met engelssprekende chauffeur voor 2200 Rs (hier adverteerden ze mee). Na veel ge-tieke tieke en Ja toezeggingen konden we vandaag kennismaken met het krot van de weg zonder A/C en de vreselijkste hindu, voorzien van leren baseball-hat met de tekst: New Yurk (geen spelfout van mij) raiders, van deze contreien die, op "No" na, geen woord engels sprak.
Sir, Mam, we cannot arrange this for 2200 Rs. Wij : Yes! You said so yesterday. Hij: You can have my car if anyway on the street bring you for this price! Af en toe is dit land met zijn mensen zooooo vermoeiend. Na een tijdje onderhandelen gaan we voor 25oo Rs op weg maar eerst flip ik natuurlijk de pan uit tegen die etter die nog nooit een directe nederlander gezien heeft. Laura heeft werkelijk waar die arme man moeten sussen, die begreep er helemaal niks meer van.
Les 1: nooit tegen een Indier uitvallen, want ze begrijpen er geen ruk van en schieten, of in een eindeloze "smile your my best friend" loop, of in een "cell shock". Handig om te weten.
We gaan met een noodvaart tussen de koeien, kamelen en Sari's door naar het fort. Als we daar aankomen gaan we door de extreme hitte naar boven en beklimmmen het fort. Fort Kumbalgarh heeft de 2 na langste muur van de wereld, uiteraard na de chinese muur. De muur is 36 km lang en kun je zien vanaf het fort. Het fort heeft naast de functie van fort ook enkele tempels en scholings faciliteiten, het is gebouwd om langere tijden in te verblijven.
Hierna vertrekken we naar de Jain tempel chaumukha Mandir in Ranakpur. Deze tempel is gemaakt van hagelwit marmer en wordt gestut door 1444 pilaren welke allemaal verschillen.
We bezichtigen deze onwaarschijnlijk mooie tempel en maken er foto's. Als we besluiten om een rondje om de tempel te maken kruizen we het pad van een grote troep "black faced monkeys" (eigenlijk heten ze: Southern plains gray langur, maar we houden het simpel hier). Het leken er in het begin maar een paar te zijn, maar ineens worden we omringd door meerdere van deze apen.
Een andere tourist baant zich een weg door de troep en wordt bekogeld met stenen door deze roede apen. Wij kunnen daardoor rustig doorlopen, erg fijn.
Na deze tempel vertrekken we naar de plaats Jodhpur alwaar deze dag zou eindigen.
Ik had al het verkeer in Delhi meegemaakt, maar nog niet echt het rijgedrag van de Indier op de snelweg, of zoals het bij ons zou heten 80 km weg. Om in te halen geldt de volgende (natuur)wet. Diegene welke de meest irrationele signalen uitzendt (chicken game) gaat voor.
Voorbeeld: Je haalt een vrachtwagen in maar ziet dat er op de andere helft ook een vrachtwagen jouw kant op komt, je toetert, laat groot licht zien en slingert de weg een beetje op, net alsof je niet op zit te letten. Het gevolg; de vrachtwagen naast je in de remmen, de vrachtwagen voor je in de remmen en jij op het laatste moment naar links (men rijdt hier links), Lau en ik een hartverzakking ... maar na 20 inhaal manouvres raak je er gewend aan.
We stoppen af en toe bij een Dhabba en we komen er al snel achter dat onze taxi chauffeur een dure smaak heeft, maar uiteraard op onze commisie het er lekker van neemt.
Als we weer in de auto zitten en laura op een gegeven moment gaapt, zegt de chauffeur: chai, mam? (thee, mevrouw?). We besluiten op dit aanbod in te gaan en komen bij een tentje waar we behandeld worden als koningen, lijkt het. Als we afrekenen blijkt waarom, 150 Rs voor een kop chai (normaal 10 Rs.), welke we niet betalen.
Eindelijk komen we aan bij het hotel in Jodhpur na een drukke reisdag.
-
09 Oktober 2008 - 10:29
Astrid:
Hey Ian, Lau!
geweldig om jullie verhalen te lezen!
X -
09 Oktober 2008 - 17:12
Maria:
Ha Lau en Ian,
Leuk om weer wat van jullie reiservaringen te lezen. Kijk er echt naar uit. Ian je kunt beter maar snel afleren om daar je energie aan boosheid te verspillen want je krijgt die Indiërs echt niet uit hun easy going gedrag (:.
Groetjes en xxxxxx -
09 Oktober 2008 - 20:10
Jan:
Ian, zo het begint nu echt op India te lijken. Als je terug bent in Nederland, kun je maar één ding zeggen: saai hier, o zo saai. Onze chauffeur Henry zei altijd in dit soort situaties: Why worry, sir? Met andere wooren: go with the flow: it's the only way.
veel plezier
xxx -
10 Oktober 2008 - 09:34
Annette:
HE Lau en Ian,
Wat een herkenbare aziatische verhalen!! Indrukwekkend en mooi! ga er t weekenend eens uitgebreid voor zitten met een capu!
dan meer commentaar als wauw ohhhh etc.
X Annet
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley