Positief bericht uit India ;)

Dit bericht is geschreven onder het motto: soms is het fijn dat er geen zee in de buurt is..

Om alle ongerustheid weg te nemen: met mij is alles ok! Ik zit hier hoog & droog in Rajasthan en heb net zoveel meegkregen van de Tsunami als jullie.. Waarschijnlijk nog minder vanwege het verbazingwekkende relativeringsvermogen van de Indiers: ze spreken nauwelijks over de ramp & zeggen alleen dat de natuur onvoorspelbaar is. Ik weet niet zo goed of het onverschilligheid is of dat ze niet over negatieve dingen willen spreken (aangezien ze vaak tegen mij zeggen: als je aan het negatieve denkt, gebeurt het ook) of dat het voor hen slechts een ver-van-mijn-bed-show is. Ik ben in ieder geval blij dat iedereen die ik ken ongedeerd is!

Mijn kerst in de woestijn was geweldig! Donderdagnacht (23 december) vertrokken met de nachttrein vanuit Jaipur naar Jaisalmer. Na wat stress om de juiste coupe & zitplaatsen te vinden, was de treinreis vrij comfortabel maar erg koud & stoffig, aangezien we reisden in de goedkoopste sleepersklasse die erom bekend staat niet goed sluitende ramen te hebben (hoorden we achteraf). 's ochtends gewekt door chai-verkopers (Chai = Indiase thee), die chai roepend door het gangpad stormen & een ontbijtje genuttigd op het perron. Het Indiaas ontbijt is geen broodje met kaas, maar pati's: gefrituurde roti's met groene pepers (erg lekker trouwens als je er eenmaal aan gewend bent).. Rond een uurtje of 4 kwamen we aan in Jaisalmer, een erg mooi stadje met een gezellige sfeer. Nadat we gesettled waren in het hotel, de stad een beetje verkend en een restaurant gezocht voor ons eerste kerstdiner. Mijn kerstdiner was een ontzettend lekkere fiusili in een erg leuk Italiaans lounge restaurant. Helaas kon ik er geen rood wijntje bij drinken, want die was echt bizar duur (zoals overal). Tja en dan weet je weer wat mist hier in India: gezellig dineren & wijntjes drinken met je vrienden & familie. Om toch een beetje kerstgevoel te creeren hadden we een minituur kerstboom meegenomen naar het restaurant en een kadootjes spel gedaan. Dat was erg leuk, maar enig kerstgevoel was ver te zoeken.. De volgende dag een Jain-tempel bezocht. Deze was uiteraard erg mooi, gemaakt van rood Rajasthaans marmer & vol met identieke, genummerde beeldjes van Jains (goden). Er schijnen 60.000 verschillende Jains te zijn (die er dus hetzelfde uitzien, vandaar de nummering) die ieder een eigen doel hebben. Het was ons niet geheel duidelijk hoe je kon achterhalen tot welke Jain je je gebed zou moeten richten, maar misschien hebben ze daar wel een boek voor met register, zodat je dat gemakkelijk op kan zoeken (zo niet: een gat in de markt).. 's middags vertrokken met een jeep naar de woestijn voor onze camel saferi. Twee uurtjes op een kameel rondgereden door een prachtig landschap van zandduinen & zonsondergang gekeken, in het gezelschap van zingende kamelendrijvers.. Eenmaal aangekomen op de zandduin waar we zouden overnachten, werd een kampvuur gemaakt en ons tweede (helaas smakeloze) kerstdiner geserveerd (roti's, rijst, dahl & groenten). Maar ja, je kan ook niet meer verwachten van een diner dat ter plaatsen in de woestijn voor je wordt klaargemaakt. Tot diep in de nacht gekletst, gezongen & gedanst rond het kampvuur onder de volle maan. Het was net droom.. Helaas wist een dronken Indier (de aanvoerder van de kamelendrijvers) bijna de sfeer te verpesten, maar gelukkig was hij snel buiten westen (pfffff, Indiase mannen ;)).. Het slapen in de woestijn was vrij koud, maar uit te houden met 4 sjaals, 3 truien, 2 paar sokken, 1 body warmer, slaapzak & deken (we hadden gelukkig niet voor niets een volle backpack meegenomen voor 3 dagen). De volgende ochtend weer terug met de jeep naar de Jaisalmer, waar we nog een beetje rondgewandeld & gelunched hadden voordat we de nachttrein terug naar Jaipur namen. We hadden op de terugweg onze reservering helaas niet weten te bevestigen wat uiteraard de nodige problemen met zich meebracht (een conducteur die ons constant wakker maakte & een compleet onnodige nachtelijke verhuizing naar een andere couchet), maar het had ergere kunnen zijn.. Om 5 uur 's nachts weer thuis & de volgende dag weer lekker werken!

Op het werk zijn we momenteel vrij druk met het organiseren van een NYE-party bij le Meridien. We hebben een DJ uit de UK geboekt voor dit event, maar mdam heeft gister (28 december) laten weten dat ze niet durft te komen vanwege het negatieve reisadvies naar India (en dat terwijl we 1500 km van het getroffen gebied af zitten). Mijn baas dus door het lint, omdat we alle promoties met haar naam en foto al hebben gedaan! Nu komt het: zegt ie dat ik maar achter de draaitafels moet gaan staan en simuleren dat ik plaatjes draai, terwijl een non-stop cd op staat. Hij vindt namelijk dat ik op haar (de dj) lijk & denkt dat niemand het door zou hebben dat ik geen echte dj ben. Haha zie je het voor je. Vervolgens bedenkt ie zich, omdat iedereen mij zou herkennen of ik Valerie (andere trainee uit NL) niet kon vragen, want die leek ook wel op haar. Uiteindelijk heb ik hem toch weten te overtuigen dat het geen goed plan was. Andere plannen waren: meer geld bieden en niet betalen als ze eenmaal had gedraaid, mits mondelinge overeenkomst ;) of toch betalen als ze van te voren betaald zou willen worden/contract zou eisen. Dit zegt wel weer genoeg over de Indiase mentaliteit.. Ik ben benieuwd naar het vervolg van dit verhaal & ik hoop jullie ook, maar dat horen jullie in mijn volgende bericht!

Ik wens jullie allemaal een gelukkig, gezond, liefdevol & succesvol 2005!
Tot volgend jaar, x Lau